🗊Презентация Haskell тіліндегі рекурсивті функциялар. Зертханалық жұмыс №3

Зертханалық жұмыс №3 Haskell тіліндегі рекурсивті функциялар

Деректер құрылымы мен олардың типтері Деректер құрылымы мен олардың типтері Кез-келген программалау тілінің базалық бірлігі – символ. Символ дегеніміз ұзындығы шектеулі немесе шектеусіз әріптер, символдар және арнайы белгілер тізбегі. Кейбір тілдерде кіші және бас әріптердің айырмашылығы болса, кейбірінде болмайды. Мысалы, Lisp’те кіші және бас әріптердің айырмашылығы жоқ болса, Haskell’де бар. Символдар көбінесе идентификаторлар – тұрақты, айнымалы, функция аттары ретінде қолданылады. Тұрақты, айнымалы және функциялар таңбалардың типтелген тізбегі болып табылады. Әріптер қатары сандық константаның мәні бола алмайды. Функционалдық тілдерде атом – базалық түсінігі кездеседі. Іс жүзінде атомдар дегеніміз символдар мен сандар. Функционалдық программалаудың келесі түсінігі – тізімдер. Абстрактілі математикалық қағидада [] символдары қолданылды, ол Haskell’де де қолданылады. Бірақ Lisp’те кәдімгі «дөңгелек» жақшалар қолданылады — (). Lisp’те тізім элементтері бос орын арқылы ажыратылса Haskell’де элементтерді ажырату үшін үтір қолданылады. Сонда, [a, b, c] тізімі Haskell’ синтаксисі бойынша осылай жазылса, Lisp’ қағидасы бойынша (a b c) түріне аудару керек. Бірақ Lisp’ ті жасаушылар жұптарды ұйымдастыру үшін нүктелік жазбаны да қолданып, жоғарыдағы тізімді келесі түрде жазды (a.(b.(c.NIL))). Lisp’ пен Haskell’де тізімдік құрылымдар - бір тізімді екіншісіне алу қағидасы бойынша сипатталады. Lisp’ қағидасы бойынша, ішкі тізім жақшасының алдына бос орын қалдырмаса да болады. Функционалдық тілдерде деректер типі автооматты түрде анықталады. Типті автоматты түрде анқтау механизмі Haskell тіліне де енгізілген. Бірақ, кей жағдайда типті көрсету қажет болады, әйтпесе интерпретатор шатасып кетуі мүмкін. Haskell’де арнайы символ қолданылады — :: (екі қос нүкте), ол «типі бар» деп оқылады.

Егер Егер 5 :: Integer түрінде жазсақ, ол «5 сандық тұрақтысының типі Integer (Бүтін сан)» деп оқылады. Бірақ Haskell полиморфты типтер, немесе типтер шаблонын да қолдайды. Мысалы, [a] түрінде жазсақ, онда тип «кез-келген тип атомдарының тізімі» деп оқылады, және атомдар типі барлық тізім құру барысында бірдей болу керек. Яғни, [1, 2, 3] және [‘a’, ‘b’, ‘c’] тізімдері [a] типті, ал [1, ‘a’] тізімінің типі басқа болады. Атау беру бойынша келісімдер Haskell’де атау беру бойынша келісімдер өте маңызды, себебі олар тілдің синтаксисіне енеді. Ең басты келісім – идентификатор бас әріптен басталуы керек. Тип атаулары да, бас әріптерден басталуы керек. Функциялардың, айнымалы мен тұрақтылардың атаулары кіші әріптерден басталады. Идентификатордың бірінші әріпі ретінде арнайы таңбалар да алынуы мүмкін.