🗊Презентация Sieci komputerowe. Sieci-intro

Sieci komputerowe Wykład

Sieci komputerowe – przegląd wykładu Wprowadzenie – pojęcie sieci, komponenty, podstawowe usługi Modele funkcjonowania sieci – przedstawienie modelu ISO OSI oraz modelu TCP/IP Omówienie poszczególnych warstw modelu OSI – funkcje, przykładowe protokoły (ze szczególnym uwzględnieniem stosu TCP/IP), urządzenia. Wybrane usługi warstwy aplikacyjnej: usługi nazewnicze (DNS) praca zdalna (TELNET, SSH) transfer plików (TFTP, FTP)

Sieci komputerowe – przegląd wykładu Wybrane usługi warstwy aplikacyjnej: poczta elektroniczna (SMTP, MIME, POP3, IMAP) publikowanie dokumentów (HTTP) Bezpieczeństwo w sieci. identyfikacja zagrożeń mechanizmy ochrony Egzamin Literatura D. Comer, Sieci komputerowe TCP/IP t. I - . Zasady, protokoły i architektura R. Stevens, "Biblia TCP/IP t. 1 Protokoły„ Dokumenty RFC

Sieci komputerowe – wprowadzenie Sieć – grupa elementów wzajemnie ze sobą powiązanych w celu dzielenia informacji, zasobów i usług, pozwalająca na efektywne wykorzystanie posiadanych przez te elementy zdolności. Podstawowe elementy każdej sieci komputerowej to: obiekty, które uczestniczą we współdzieleniu oraz współdzielone zasoby (usługi sieciowe) linia transmisji (medium komunikacyjne) zasady według których komunikacja przebiega (protokoły komunikacyjne)

Sieci komputerowe – wprowadzenie (obiekty) Ze względu na rolę elementów sieci we współdzieleniu usług wyróżniamy: serwery – oferują swoje zasoby innym elementom sieci klientów – korzystają z oferowanych usług i zasobów oraz elementy, które nie mają wyraźnie określonej roli i mogą udostępniać usługi i zasoby jak i korzystać ze zdolności udostępnianych przez innych. Uwzględniając ten podział sieć może funkcjonować według zasady: sieć „peer-to-peer” sieć z dedykowanym serwerem sieć mieszana

Sieci komputerowe – wprowadzenie (medium+protokół) Komputery w sieci są połączone poprzez tzw. medium komunikacyjne, może to być pewien system okablowania lub medium bezprzewodowe. Jego zadaniem jest zagwarantowanie drogi przekazywania informacji poprzez utworzenie linii transmisyjnej pomiędzy nadawcą i odbiorcą. Medium komunikacyjne nie zapewnia wzajemnego zrozumienia komunikujących się elementów. Do wymiany informacji pomiędzy elementami sieci połączonymi medium komunikacyjnym potrzebny jest tzw. protokół, czyli zbiór zasad i standardów pozwalających różnym urządzeniom (systemom) wzajemnie się rozumieć. Protokół określa wspólny język komunikujących się elementów.

Sieci komputerowe – wprowadzenie (usługi, zasoby) Funkcjonowanie sieci odbywa się pod kontrolą tzw. sieciowego systemu operacyjnego (ang. network operating system – NOS). Jest on zaprojektowany dla dostarczania i koordynacji wielu usług dla klientów sieci. Podstawowe usługi, dostarczane przez większość aktualnie istniejących sieciowych systemów operacyjnych to: usługi plikowe zwiazane głównie z współdzieleniem określonych zasobów systemu plikowego transferem plików pomiędzy elementami sieci składowaniem (archiwizacją) danych synchronizacją danych dystrybuowanych w sieci. usługi drukowania pozwalające na współdzielenie urządzeń drukowania a przez to ich efektywne wykorzystanie jednoczesną obsługę wielu żądań drukowania (np. przez kolejkowanie).

Sieci komputerowe – wprowadzenie (usługi, zasoby) usługi informacyjne pozwlające na komunikację pomiędzy użytkownikami sieci i obejmujące pocztę elektroniczną oprogramowanie pracy grupowej zarządzające przepływem informacji w firmie usługi związane z publikowaniem dokumentów usługi katalogowe dostarczają globalnej bazy danych o elementach sieci, identyfikującej użytkowników dostępujących zasobów sieci mechanizmów centralnego zarządzania siecią i jej zabezpieczeniami

Sieci komputerowe – wprowadzenie (usługi, zasoby) usługi aplikacyjne umożliwiają serwerom uruchamianie aplikacji na żądanie klientów sieci pozwalając dzielić moc obliczeniową, a nie tylko dane. Działają: koordynując sprzęt i oprogramowanie dla uruchamiania aplikacji na najbardziej właściwej platformie pozwalając na bardziej efektywne wykorzystanie sprzętu – umożliwiając wykonywanie skomplikowanych aplikacji bez konieczności wzmacniania każdego komputera w sieci. usługi związane z bezpieczeństwem zabezpieczenia logowania uprawnienia do systemu plikowego uprawnienia do korzystania z sieciowego środowiska drukowania uprawnienia związane z wykonywaniem czynności administracyjnych w sieci.

Sieci komputerowe – modele funkcjonowania Potrzeba standaryzacji Początkowo sieci były budowane w oparciu o różne rozwiązania sprzętowe oraz implementacje programowe – w rezultacie były niekompatybilne nie mogac się wzajemnie komunikować. W celu rozwiazania tego problemu stworzono 2 podstawowe modele opisujące zasady komunikacji w sieci. ISO (International Organisation for Standardisation) uznała potrzebę stworzenia modelu sieciowego, który pomógłby producentom sprzętu i oprogramowania tworzyć współpracujące ze sobą sieci. W 1984 roku został zdefiniowany referencyjny model komunikacji w sieci komputerowej OSI (Open Systems Interconnection). Drugim modelem jest odzwierciedlajacy rzeczywiscie funkcjonujace protokoły model TCP/IP, będący rozwinięciem modelu Departamenru Obrony USA (model DoD)

Sieci komputerowe – model ISO OSI Model OSI rozwiązuje problem przenoszenia informacji pomiędzy elemntami sieci komputerowej dzieląc go na 7 mniejszych i łatwiej definiowalnych problemów. Model ISO OSI składa się z 7 poziomów, do każdego przypisane są określone funkcje realizujące zadania związane z komunikacją.

Sieci komputerowe – model ISO OSI Każdy poziom świadczy usługi na rzecz poziomu nadrzędnego. Każdy poziom komunikuje się z tym samym poziomem na zdalnym komputerze.

Sieci komputerowe – model ISO OSI – poziom Physical Każdy poziom ma przypisane określone zadania do wypełnienia. Poziom fizyczny: Definiuje elektryczne, mechaniczne, proceduralne specyfikacje dla aktywacji, utrzymania i deaktywacji fizycznego połączenia pomiędzy systemami oznacza to, że jego rolą jest transformacja bitów w elektromagnetyczny (lub równoważny) sygnał dla określonego medium transmisyjnego (kabel miedziany, światłowód, eter itp.). Określa fizyczne charakterystyki medium transmisyjnego takie jak np. poziomy napięcia, zmiany napięcia, możliwa przepustowość, maksymalny dystans dla transmisji, fizyczne konektory. Definiuje przepływ bitów – brak organizcji danych. Przykłady: RS/232, RJ45, BNC connectors itp.

Sieci komputerowe – model ISO OSI – poziom Data Link Poziom łącza danych: Określa sposób dostępu do łącza. Adresuje elementy sieci poprzez adresy sprzetowe. Dostarcza kontroli przepływu bitów z poziomu fizycznego (CRC). Organizuje przesyłaną informację w ramki. Przykłady: Ethernet, Token Ring, FDDI, Frame Relay.

Sieci komputerowe – model ISO OSI – poziom Network Poziom sieci: Dostarcza logicznego adresowania elementów sieci. Definiuje dostarczanie informacji pomiędzy hostami („host-to-host delivery”). Wyznacza drogę przekazywania informacji do celu. Dzieli i odbudowuje informacje w pakiety spełniające wymagania medium transmisyjnego. Przykłady: IP, IPX, AppleTalk.

Sieci komputerowe – model OSI – poziom Transport Poziom transportu: Definiuje adresowanie procesów (aplikacji) – zapewniając „end-to-end delivery”. Opcjonalnie zapewnia mechanizmy kontroli przesyłania danych np. potwierdzenia, retransmisje). Przykłady: UDP, TCP, SPX

Sieci komputerowe – model OSI – poziomy Session, Presentaion, Application Poziom sesji: Definiuje jak aplikacje rozpoczynają, kontrolują i kończą konwersację Zapewnia mechanizmy kontroli przepływu danych jeśli protokół warstwy transportowej ich nie gwarantuje Poziom prezentacji Gwarantuje że informacja wygenerowana w systemie wysyłającym zostanie odczytana i poprawnie zinterpretowana w systemie odpierającym Odpowiada za kodowanie i kompresję danych Poziom aplikacji Dostarcza usług dla aplikacji użytkownika Przykłady: SMB, NCP, DNS, SMTP, TFTP, FTP, TELNET itp.

Sieci komputerowe – model TCP/IP W odróżnieniu od modelu ISO OSI, który jest modelem teoretycznym, model TCP/IP opisuje komunikacje w sieci w oparciu o istniejące i szeroko stosowane protokoły sieciowe. Model ten jest również modelem warstwowym, ale wyróżniono w nim 4 podstawowe warstwy, grupujące istniejące protokoły w oparciu o ich funkcjonalność.

Sieci komputerowe – model TCP/IP Każdy poziom w modelu TCP/IP koresponduje z jednym lub więcej poziomami modelu OSI

Sieci komputerowe – model TCP/IP, a stos protokołów TCP/IP Każdy poziom w modelu TCP/IP koresponduje z jednym lub więcej protokołami z rodziny TCP/IP