🗊Презентация Табиғи ресурстарды пайдалану

Қоғамның өндірістік дамуына байланысты адамның табиғи ортаға әсері; табиғатбайлығын, табиғи күштерді пайдалануы артып келеді. Бұл әсер екі сипатта. Бір жағынан,ғылыми-техникалық жетістіктің арқасында табиғи орта жақсартылады. Оның қорын молайтып, ұқыпты пайдалануға мүмкіндік туады. Мысалға, шөлді және шөлейіт жерлерді суландыру, орман отырғызу, жерді көгалдандыру, өсімдіктердің құнды түрлерін көбейту, жалпы табиғи ортаны, ондағы өсімдіктер, жан-жануарлар дүниесін қорғауды атауға болады. Қоғамның өндірістік дамуына байланысты адамның табиғи ортаға әсері; табиғатбайлығын, табиғи күштерді пайдалануы артып келеді. Бұл әсер екі сипатта. Бір жағынан,ғылыми-техникалық жетістіктің арқасында табиғи орта жақсартылады. Оның қорын молайтып, ұқыпты пайдалануға мүмкіндік туады. Мысалға, шөлді және шөлейіт жерлерді суландыру, орман отырғызу, жерді көгалдандыру, өсімдіктердің құнды түрлерін көбейту, жалпы табиғи ортаны, ондағы өсімдіктер, жан-жануарлар дүниесін қорғауды атауға болады.

Халық санының өсуіне байланысты, халық тұтынатын өнімдерді арттыруға, оған шикізат ретінде табиғат байлығын пайдалану мөлшерін кеңейтуге тура келеді. Сонымен қатар табиғат байлығы қорының шексіз еместігін де ескерген жөн .Әсіресе қалпына келмейтін табиғат байлықтарының, оның ішінде отын энергия қорының тапшылығы сезілуде. Түсті металдардың көпшілігі – мыс, қорғасын, мырыш, қымбат бағалы металдар тапшы бола бастады. Олардың әр тоннасын өндіруге бұрынғыға қарағанда анағұрлым көп еңбек жұмсауға тура келеді. Осындай жағдайда экономикалық даму факторларының: еңбек және табиғат қорының, өндіріс құралдарының даму себеп-салдарын айқындай білу қажет. Бұл факторлар бір-бірімен диалектикалық байланыста және қарама-қайшылықта болады.

Табиғат пайдалану экономикасының танымдық негізі – қоғамның дамуының экономикалық заңдарын зерттейтін экономикалық теория болып табылады. Ол экономикалық заңдарға сүйеніп табиғат байлығын пайдалану, оның қорын молайту және табиғи ортаны қорғау жөніндегі өндірістік қатынастарды зерттейді. Табиғат пайдалану экономикасы тек қана экология-экономикалық заңдылықтарды зерттеп қана қоймай, одан туындайтын өндірістік мәселелерді шешудің нақты экономикалық тетіктерін жетілдірумен де айналысады.

Табиғат пайдалану экономикасы техникалық ғылымдармен де тығыз байланыста, өйткені өндірісті экологиялық талаптарға сәйкес ұйымдастыру, жүргізу барлық ғылым- техникалық жетістіктерді ескеруді талап етеді. Техника – экономикалық шешімдердің де тиімдісі – қолданылатын техника мен технологияның және табиғи ортамен үйлесімділігі болады. Табиғат пайдалану экономикасы география ғылымдарымен тығыз байланыста. Аймақтық үйлесімділік, табиғат байлығының орналасу тиімділігі, табиғат байлығын пайдаланушы өндірістерді орналастыру тиімділігі, т.б. ортақ шешетін мәселелер. Табиғат пайдалану экономикасының жалпы әдістері, бағытты, мақсатты зерттеулері жеке салалық экономика мәселелерін шешуге көмегін тигізеді. Салалық экономика табиғат байлығын пайдалану экономикасынан бұрын қалыптасты. Сондықтан оларда теориялық, іс-тәжірибелік жинақталған танымдар табиғат пайдалану экономикасының қалыптасу негізі болады. Табиғат пайдалану экономикасының негізгі атқаратын міндеттері: халық шаруашылығында табиғат байлығын тиімді пайдалану, табиғатты қорғау, экономикалық басқару механизмін зерттеу және жетілдіру болып табылады. Экономикалық басқару механизмі табиғат пайдалануға байланысты үш кезеңді қамту керек: жақсарту (қалпына келтіру, қорғау), игеру және ұқсату.

Табиғат пайдалану экономикасының ғылыми зерттеу негізі – диалектика. Диалектикалық әдіс бойынша зерттелетін құбылыс (зат) жан-жақты, қайшылықта, даму үстінде қарастырылады. Диалектикалық әдіс бойынша ғылыми ой-таным жинақталған іс- тәжірибені қолданады. Тәжірибедегі кемшіліктер мен жетістіктерге ғылыми талдау жасалып, нәтижелері іс жүзінде қолданылып отырады.

Табиғат пайдалану экономикасы үшін тарихи тану әдісінің маңызы зор. әрбір құбылыс қалай пайда болады, қалай дамиды, қазіргі жағдайы қалай, ертеңі қалай болмақ, осы тұрғыдан өткен мен бүгінгінің байланысын сабақтастыра зерттеп отырады. Табиғат пайдалану экономикасының негізгі әдістерінің бірі – жүйелілік. Осы әдісті қолдану арқылы жүйені құраушылар анықталады. Олардың бір-бірімен қатынасы, бір- біріне ықпалы, жүйедегі алатын орны зерттеледі. Табиғат пайдалану экономикасында мөлшерлеу (нормалау) әдісі де кеңінен қолданылады. Табиғат байлығын пайдалану нормалары, шектері, ауада, суда, жер бетінде және жер қабатында улы заттардың жинақталуы, шоғырлануы, таралуы, өнім шығаруға табиғат байлығын пайдалану мөлшері, қалдық шамасы, т.б. нормалар бекітіледі. Табиғат пайдалану экономикасында аталғандармен қатар экономика- математикалық, статистикалық талдау, сараптау әдістері кеңінен қолданылады .Табиғатты қорғау, табиғат байлығын пайдалану шараларының тиімділігін арттыруда, экологиялық залалдың алдын алып, болдырмау, сараптау әдісінің атқаратын қызметі зор.Табиғат байлығын пайдалану, табиғи ортаны қорғау шаралары сараптаудан өтпейінше іске асырылмайды.

Әдебиеттер тізімі: Әдебиеттер тізімі: 1.Голуб А.А., Струкова Е.Б. Экономика природопользования. - М: Изд. Аспект- пресс. 1995.-188 с. 2. Папенов К.В. Экономика и природопользование. М.: МГУ, 1997. - 240 с. 3 Экономические основы экологии: Учебник / В.В Глюков. Т.В. Лисочкнна. Т.И. Искрати - Спб, Специальная литература, 1995. - 280 с. 4. Методы определения ущерба экономическим способом. Нормативный докумепт ОНВ - 22/195. - Алма-Ата, 1991. - 220 с. 5. Нестеров П.П., Нестеров А.П. Экономика природопользования и рынок. - М.: Закоп и право. ЮНИТК 1997.- 413 с.