🗊Презентация Әріптестермен өзара қарым-қатынастың ерекшеліктері

Қожа Ахмет Ясауи атындағы Қазақ-Түрік университеті. Қабылдаған: Жұманова Г.А Орындаған: Паччаханова Н

Дәрігер беделіне жете мән берген ежелгі дәуір медицинасының негізін қалаушы Гипократ. Ал орта ғасырлар кезінде медицина қызметкерлерінің мінез құл-қына философ ғалым Әбу Әли ибн Сина жеке көңіл бөлген. Авицена, дәрігер айрықша тәндік және рухани қасиет-терге — сұңқардың қырағылығына, қыздай жұмсақ қолына, жыланның даналығы мен арыстанның жүректілігіне ие болуы тиіс, — деп есептеді.

Дәрігерлердің өзара қарым-қатынасының деонтологиясы ұжым өмірінде маңызды мәнге ие болып, тұрғын халық арасындағы емдеу мекемесінің бет- бедері мен беделін анықтайды. Сондықтан, деонтологиялық қағидаларды қатаң сақтап, әріптестер арасындағы қарым-қатынасқа қаду түсірмеу бүкіл қызметкерлердің қасиетті борышы болып табылады. Дәрігерлердің өзара деонтологиялық үйлесімділігі ұжым татулығының негізін құрып, оның кәсіби беделі мен берекесін арттырады.

Медицина саласындағы мамандармен қатынас. Хирургия саласында екі бұлжымас заң бар, оларды ешкім және ешқандай жағдайда аттап өтуге болмайды. Олар: аспектиканың және кәсіби этиканың қағидалары.

Дәрігер арасындағы қарым қатынас терең құрметке, жанашырлық пен өзара түсіністікке негізделуі тиіс: Дәрігер арасындағы қарым қатынас терең құрметке, жанашырлық пен өзара түсіністікке негізделуі тиіс: Өзінің әріптестері туралы бөгде жұрттың арасында ғайбат сөйлеуге, талқыға салуға болмайды: Өзінен тәжірибелік әріптестерінен, көбінесе клиника басшыларынан гөрі, қатардағы дәрігерлерден ақыл-кеңес сұрап келетін жас буын дәргерлердің ешқашан бетін қайтармау.

Әлдебір ұжым туралы айтылатын «тату» ,«күшті», «қабілетті» деген мадақтау сөздері, ең алдымен, онда жұмыс істейтін адамдардың өзара қарым-қатынасы мен ішкі ахуал ауасына қатысты болмақ. Сондықтан, өзара қарым-қатынастағы деонтологиялық қағидаларды қатаң сақтау әр дәрігердің формальді міндеті емес, рухани қажеттілігіне айналуы тиіс. Міне, сол айтылған қағидалардың кейбіреулері мыналар:

Дәрігерлер арасындағы қарым-қатынас терең құрметке, жанашырлық пен өзара түсініспеншілік негізделуі тиіс. • Өзінің әріптестері туралы бөгде жұрттың арасында ғайбат сөйлеуге, кемшіліктері мен қателіктерін теріп, талқыға салуға болмайды. • Әріптесіңнің сәтсіздігін түсініп, көңілін жұбатуың керек, әсіресе ол кәсіби сәтсіздікке ұшыраған немесе қарауындағы науқасқа араша түсе алмай күйзелген кезінде қолдау көрсетуің-ұжымдағы ұйымшылдықпен өзара көмек ахуалына негіз болады. • Әр дәрігер өзінің әріптестерінен қамқор­пейілін аямай, олар үшін кез­келген жұмыс түрін атқаруға даяр болуы, «бәріміз біріміз үшін, бәріміз біріміз үшін»,–деген қағиданы ұстануы тиіс • Өзінен тәжірбиелірек әріптестерінен, көбінесе клиника басшыларынан гөрі, қатардағы дәрігерлерден ақыл­кеңес сұрап келетін жас буын дәрігердің ешқашанда бетін қайтаруға, көмектесуден бас тартуға болмайды.  • Емхана, жедел жәрдем немесе аймақтық дәрігерлердің кәсібидеңгейі мен ой­пікіріне астамшылықпен қарауға болмайды. Стационарлық мекемедегі әріптестер пікіріне құрметпен қараудың этика­деонтологиялық, кәсіби маңызы зор.

Мейіркештің сыртқы әлпеті: Бет әлпеті, опа­далаптың қолданылмауы, ақ халат, қалпақ, аяқ киімінің міндетті түрде болуы. Киген киім, салмақтылығы, медицина қызметкерлерінің жекелік қасиеттерін айқындай түседі.

1. Әділдік 2. Адалдық 3. Рақымдылық 4. Қайырымдылық 5. Қамқорлық 6. Адамгершілік 7. Қайғысына ортақтасу 8. Еңбекқор 9. Кішіпейілділік

“Өзге дәрігер жөнінде жаман пікір айтпа,өйткені әркімнің сәтті де,сәтсіз де сағаттары бар.Сенің даңқыңды сөзің емес,ішің шығарсын” Е.А.Вагнер.

Ятрогения Медицина қызметкерлерінің теріс мінез-құлықының немесе пациенттің көзінше аңдамай айтқан сөздерінің салдарынан пациенттердің аурулық жағдайға душар болып немесе ауруды өзіне қабылдап алуын айтады.