🗊Презентация Transnarodowa przestępczość zorganizowana

Transnarodowa przestępczość zorganizowana

Transnarodowa przestępczość zorganizowana 1. Uwarunkowania transnarodowej przestępczości zorganizowanej. 2. Pojęcie i istota transnarodowej przestępczości zorganizowanej. 3. Specyfika wpływu TPZ na bezpieczeństwo państw. 3. Transnarodowa przestępczość zorganizowana jako zagrożenie dla bezpieczeństwa międzynarodowego.

Przestępczość transnarodowa, zgodnie z Konwencją Przeciwko Transnarodowej Przestępczości Zorganizowanej z 2000 roku jest to przestępstwo popełniane na terytorium: 1) więcej niż jednego państwa, 2) jednego państwa, ale ważne jego elementy, związane z przygotowaniem, zaplanowaniem, kierowaniem i kontrolą mają miejsce w innym państwie, 3) jednego państwa, ale zamieszana w nie jest grupa przestępcza zaangażowana w działalność przestępczą na terytorium więcej niż jednego państwa, 4) jednego państwa, ale powodujące istotne skutki w innym.

W 1995 roku w ramach prac na forum ONZ wyodrębniono 17 kategorii przestępstw transnarodowych np. pranie brudnych pieniędzy, przestępstwa ekologiczne, nielegalny handel bronią, narkotykami czy korupcja i przekupstwo osób sprawujących funkcje partyjne lub publiczne.

Klasyfikacja działań prowadzonych przez zorganizowane grupy przestępcze AKTYWNOŚĆ KRYMINALNA Fałszowanie pieniędzy i innych środków płatniczych na dużą skalę jest domeną zorganizowanych grup przestępczych, gdyż obejmuje nie tylko czynności techniczne związane z ich produkcją, ale i wiele działań przygotowawczych oraz zabezpieczenie ich rozprowadzania, co wymaga specjalistycznego zaplecza jak i wykwalifikowanych specjalistów w tej dziedzinie. Nielegalne migracje oraz handel ludźmi Wyróżnić tu można dobrowolne migracje tzn. prowadzone za zgodą osób migrujących oraz migracje niedobrowolne (handel ludźmi) dotyczącym głównie kobiet i dzieci, prowadzony przeważnie w celu zmuszenia do prostytucji, pornografii dziecięcej bądź pracy niewolniczej albo przymusowej.

Nielegalny handel bronią przyczynia się do wybuchu, trwania konfliktów zbrojnych lub rozwoju aktywności terrorystycznej. Najczęściej sprzedaż broni odbywa się do państw, w których łamane są praw człowieka, albo toczą się konflikty na tle narodowościowo-etnicznym. 2) ZORGANIZOWANA PRZESTĘPCZOŚĆ EKONOMICZNA Przestępstwa związane z funkcjonowaniem banków odnoszą się zazwyczaj do ich wykorzystywania w celu kamuflowania zysków uzyskanych w trakcie innych form działalności przestępczej. Nielegalny wyrób, przemyt i handel produktami tytoniowymi i alkoholem. Pranie brudnych pieniędzy czyli ogół czynności, mających na celu ukrycie prawdziwego źródła pochodzenia nielegalnych dochodów uzyskanych z przestępczej działalności i nadania im znamion legalnego pochodzenia.

Przestępstwa paliwowe związane z produkcją i dystrybucją paliw są niezwykle atrakcyjnymi źródłami dochodów dla zorganizowanych grup przestępczych ze względu na znaczną różnice pomiędzy kosztami wyprodukowania paliwa a jego ceną rynkową. 3) ZORGANIZOWANA PRZESTĘPCZOŚĆ NARKOTYKOWA Afganistan - największy producent opium na świecie; RPA - kraj przeładunkowy heroiny, haszyszu i kokainy, z dużą uprawa konopi indyjskich; Wielka Brytania - jeden z głównych konsumentów heroiny z południowo-zachodniej Azji latynoamerykańskiej kokainy oraz narkotyków syntetycznych

Charakterystyczną cechą transnaroodwych grup przestępczych jest zwiększająca się wielobranżowość, a więc dywersyfikacja obszarów aktywności. Koncentracja na jednym typie aktywności czy nawet konkretnym jej przedmiocie jest bardzo rzadka. Kolejną cechą charakterystyczną tych grup jest stały wzrost znaczenia przestępstw z zakresu tzw. white-collar crime (różne formy działalności przestępczej przeciw mieniu i własności, a nie osobom) oraz wiążących się z wykorzystaniem nowoczesnych technologii (hi-tech crime) – rozmaite przestępstwa finansowe, oszustwa, wyłudzenia, kradzież własności intelektualnej.

Istota wpływu działań TPZ na bezpieczeństwo państw zależy nie tylko od rodzaju uprawianej przez nich aktywności, ale także sytuacji wewnętrznej oraz międzynarodowej kraju (lub krajów) będącego przedmiotem ich oddziaływania. Powszechnie za najbardziej podatne na negatywny wpływ TPZ uważa się kraje stosunkowo słabe (upadłe lub upadające), a także państwa przechodzące transformację ustrojową. Przebieg i zakres wpływu poszczególnych form TPZ będą inne z perspektywy przestępców. Generalnie można wyodrębnić: tzw. kraje-siedziby, państwa docelowe, państwa tranzytowe, państwa usługowe. Należy pamiętać, iż spadek poziomu bezpieczeństwa państwa dla grup przestępczych nie jest celem samoistnym, ale sposobem realizacji dążeń z ich punktu widzenia istotniejszych.

Cechami określającymi specyfikę działalności TPZ są: niebezpośredniość oddziaływania TPZ jest konsekwencją kluczowej roli jego ekonomicznego wymiaru. Transnarodowe grupy przestępcze nie są dla państw klasyczne pojętym przeciwnikiem na płaszczyźnie wojskowej. Bardzo rzadko grupy przestępcze wykorzystują przemoc fizyczną w sposób bezpośredni, a więc w formie działań zbrojnych lub zbliżonych do nich charakterem; wielopłaszczyznowość – jako konsekwencja faktu wpływu aktywności grup przestępczych na bezpieczeństwo państw nie ogranicza się tylko do jednej sfery życia społecznego, ale realizuje się w wielu sferach, także gospodarczej, a w pewnym stopniu także militarno-politycznej;

długookresowość będąca konsekwencją poprzednich cech. Część następstw aktywności grup przestępczych pojawi się, a raczej zintensyfikuje dopiero po upływie długiego czasu.

W wypadku braku wystarczających wysiłków na rzecz powstrzymania rozwoju transnarodowej przestępczości zorganizowanej będzie ona stanowiła coraz większe zagrożenie dla bezpieczeństwa międzynarodowego. Stanie się tak poprzez podążanie jej w następujących kierunkach: a) konsolidacji grup przestępczych, b) stosowania na szeroką skalę groźby użycia przemocy dla osiągnięcia zysku, c) bezpośredniego kontrolowania władzy politycznej, d) kontrolowania legalnie funkcjonujących firm i sektorów gospodarki.

Współpraca transnarodowych przestępczych grup zorganizowanych z terrorystami. Podstawowym powodem zaangażowania się w tego rodzaju współpracę jest dążenie grup terrorystycznych do uzyskania funduszy potrzebnych im do kontynuacji walki politycznej, zwłaszcza w obliczu rezygnacji wielu krajów ze sponsorowania terroryzmu. Dla zorganizowanych grup przestępczych terroryści stanowią ważnego odbiorcę usług lub towarów. Mogą też liczyć na ochronę ze strony ugrupowań terrorystycznych dzięki posiadanym zasobom wojskowym.