🗊Презентация Sprzęt Ochrony Dróg Oddechowych

ODO

Sprzęt Ochrony Dróg Oddechowych

Producenci sprzętu ochrony dróg oddechowych.

Wprowadzenie Sprzęt ochrony dróg oddechowych zabezpiecza w pełni drogi oddechowe ratowników przed wchłanianiem szkodliwych dla organizmu gazów, pyłów, dymów, par i mgieł. Służy do prowadzenia krótkotrwałych działań ratowniczych w atmosferze nie nadającej cię do oddychania, oraz tam gdzie stężenie tlenu w otaczającej atmosferze spada poniżej 18%.

Typy aparatów powietrznych podciśnieniowych:

AP-3 - Faser

Schemat budowy aparatu AP 3

Aparat powietrzny FASER APS/3

Zasada działania aparatów podciśnieniowych. Po otwarciu zaworu powietrze o wysokim ciśnieniu (20-30Mpa) wypływa z butli do reduktora pierwszego stopnia , który redukuje ciśnienie (do około 0,6 - 0,9Mpa) na odcinku od reduktora pierwszego stopnia do reduktora drugiego stopnia (różnie umiejscowiony). Po wykonaniu wdechu przez użytkownika w masce membrana reduktora drugiego stopnia ugina się uruchamiając dźwignię zaworu dozującego. Powietrze jest dozowane do momentu wyrównania ciśnienia wewnątrz maski do ciśnienia atmosferycznego. Przy wydechu otwiera się zawór wydechowy w masce , zaś dźwignia i membrana są nieruchome nie powodując wypływu świeżego powietrza w reduktorze drugiego stopnia w masce. Przy ponownym wdechu membrana ugina się i proces się powtarza.

Reduktor dwustopniowy o stopniach połączonych

Reduktor dwustopniowy o stopniach rozłączonych

Typy aparatów nadciśnieniowych: Dräger PA - 80 Dräger PA - 90 Auer BD - 88 Faser APS/3NE – 1800 Air 5500 MONO/DUO FENZY

APARAT APS/3NE - FASER

BD – 96 Auer

l. Maska oddechowa 2.Półmaska 3.Automat oddechowy S.A. 5000 4.Automat oddechowy S.A. 5000 ZENI-TH 5.Przewód średniego ciśnienia 6.Manometr i urządzenie ostrzegawcze 7.Ochraniacz manometru 8.Ochraniacz automatu płucnego 9.Podwójny przewód ciśnieniowy 10. Stelaż 11.Paski maski 12.Zawór wydechowy maski 13.Butla ze sprężonym powietrzem 14.Szelki stelaża 15 Pas mocujący butlę 16.Pas piersiowy 17.Pas brzuszny 18.Reduktor ciśnienia 19.Zawór butli 20.Trójnik do podłączenia dwóch butli Aparaty nadciśnieniowe -budowa

Aparat powietrzny

Umiejscowienie sygnalizatorów akustycznych Sygnalizatory akustyczne sytuowane są w jednym z dwóch miejsc:

Podzespoły aparatu oddechowego 1. Stelaż składa się z dopasowanej do ciała człowieka płyty wyposażonej w otwory nośne do wygodnego transportu aparatu, z pasa biodrowego umożliwiającego noszenie aparatu na biodrach, z naramienników gwarantujących dobre ułożenie i rozłożenie ciężaru aparatu, z zamocowania reduktora ciśnienia oraz podpórki pod butlę z wbudowaną prowadnicą węża oraz pasem zamocowania i sprzączką mocującą butlę.

Stelaż

2. Reduktor ciśnienia z przyrządem ostrzegawczym, ciśnieniomierzem wraz z przewodem ciśnieniomierza oraz przewodem. Reduktor ciśnienia obniża ciśnienie powietrza z butli do około 7 bar, zapewnia stabilność średniego ciśnienia niezależnie od ciśnienia powietrza pozostającego w butli. Zawór bezpieczeństwa jest ustawiony w taki sposób aby zadziałał przy ciśnieniu 11 bar, następuje wypływ powietrza na zewnątrz aparatu, zabezpieczając przed wejściem takiego ciśnienia na II stopień redukcji Urządzenie ostrzegawcze wydaje sygnał akustyczny przy spadku ciśnienia w butli do 55 bar.

Butle kompozytowe Lekkie butle kompozytowe wykonane są ze szkieletu aluminiowego, opasanego włóknem węglowym z domieszką włókna szklanego w górnej warstwie. Są one utwardzane w piecu przenośnikowym, by w końcu otrzymać finalne wykończenie powłok przy użyciu żywic

4. Automat oddechowy - zaopatrzony w złączkę, gwarantuje pewne i szybkie połączenie z maską. Posiada przycisk dodawczy zwiększający wydajność. Z chwilą podłączenia do maski zapewnia ciśnienie dodatnie w masce do natężenia przepływu rzędu 500 1/min.. Automat płucny zaopatrzony w dwupunktową złączkę Air Klik podłącza się łatwo i pewnie do maski (Fenzy) Następuje wtedy automatyczne uruchomienia automatu płucnego i powstanie nadciśnienia w masce. Odłączenie automatu płucnego od maski może nastąpić tylko w skutek zamierzonego gestu, tzn. naciśnięcia jednocześnie jedną ręką na 2 przyciski złączki. Wypływ powietrza z automatu płucnego jest wówczas automatycznie przerwany.

MANOMETR I URZĄDZENIE OSTRZEGAWCZE. Manometr posiada tarcze ze skalą od 0 do 35MPa i pozwala odczytywać ciśnienie powietrza w butlach. Pokryty jest farbą fluoroscencyjną ,skala czytelna widoczna w ciemności i zadymieniu. Obudowa wykonana z tworzywa „odpornego na uszkodzenia mechaniczne”, wodoodporna. Dodatkowo manometr umieszczony jest w osłonie gumowej. Pod manometrem znajduje się urządzenie ostrzegawcze (100 dBa z odległości 1 m i częstotliwości dźwięku 3000 Hz). zadziałanie urządzenia ostrzegawczego informuje użytkownika o spadku ciśnienia w butlach poniżej 5,5+/-0,5 MPa

Zasada działania aparatów nadciśnieniowych. Po otwarciu zaworu powietrze o wysokim ciśnieniu (20-30MPa) wypływa z butli do reduktora I-stopnia który redukuje ciśnienie (do około 0,6-0,9Mpa) na odcinku od reduktora I-stopnia do reduktora II-stopnia. Po wykonaniu „pierwszego" wdechu wymuszonego przez użytkownika uruchamia się zawór dozujący powietrze. Reduktor II- stopnia zwany automatem oddechowym utrzymuje stałe nadciśnienie wypływu powietrza „pod" maską. Zawór wydechowy maski otwiera się przy nadciśnieniu około +4,5mbara. Niezależnie od formy oddychania (wdech-wydech) automat płucny cały czas dawkuje powietrze pod ciśnieniem 0-3,9mbara.

Zagrożenia mogące wystąpić podczas stosowania sprzętu ochrony dróg oddechowych: Nieszczelności w sprzęcie izolującym, Stosowanie sprzętu filtrującego w atmosferze, która nie może być oczyszczona przy jego użyciu, Nieprawidłowe działanie reduktora ciśnienia lub innych elementów aparatu oddechowego, Stosowanie sprzętu ODO w zbyt wysokich temperaturach Niewłaściwa konserwacja sprzętu ODO powodująca nieprawidłowe jego funkcjonowanie.

Sprawdzenie przed użyciem Odkręcić zawór butli do końca i pół obrotu wstecz Sprawdzić ciśnienie na manometrze – ogólna zasada ciśnienie butli minus 10% np. dla 300 atm min 270 Zakręcić zawór butli i sprawdzić szczelność wysokiego ciśnienia – ulot może być słyszalny lub zauważalny na manometrze – należy odczekać 1 minutę i sprawdzić czy ciśnienie nie spadnie więcej niż o 5 (10) atm. Sprawdzić funkcjonowanie sygnału akustycznego 50  5 atm Sprawdzenie i przygotowanie uprzęży Oględziny zewnętrzne aparatu

Czynności przed użyciem Założyć aparat, dopasować Odkręcić zawór butli do końca i pół obrotu wstecz Sprawdzić ciśnienie na manometrze Nałożyć maskę, sprawdzić szczelność Nałożyć kominiarkę Podłączyć automat oddechowy z maską Wykonać wdech Założyć pozostałe elementy uzbrojenia

Przed wejściem do strefy zadymionej ustala się umowne sygnały przekazywane przy pomocy linki ratowniczej, załącza się sygnalizator bezruchu, sprawdza się łączność radiową, Przed wejściem do strefy zadymionej ustala się umowne sygnały przekazywane przy pomocy linki ratowniczej, załącza się sygnalizator bezruchu, sprawdza się łączność radiową, W przypadku wykonywania trudnego lub niebezpiecznego zadania, dla ratowników wchodzących do strefy zadymionej należy wydzielić kanał pracy łączności radiowej, aby na bieżąco relacjonowane były czynności wykonywane przez ratowników; decyzję w tej kwestii podejmuje dowódca akcji,

Zasady pracy w sprzęcie ODO Właściwy przełożony ma obowiązek: po założeniu masek przez podwładnych sprawdzić funkcjonowanie izolacyjnego sprzętu ochrony dróg oddechowych, a zwłaszcza otwarcie dopływu tlenu lub powietrza z butli, szczelność przylegania maski, szczelność połączeń i złącz oraz wskazania przyrządów określających ciśnienie tlenu lub powietrza w butlach, zwracać uwagę, aby linki oraz inny sprzęt ubezpieczający, jak również uzbrojenie osobiste oraz wyposażenie nie powodowało lub nie mogło spowodować unieruchomienia izolacyjnego sprzętu ochrony dróg oddechowych,

przestrzegać ściśle zasady nie przekraczania dopuszczalnego czasu pracy ustalanego dla danego typu aparatu oddechowego z jednoczesnym zachowaniem niezbędnej rezerwy czasu działania ochronnego; przestrzegać ściśle zasady nie przekraczania dopuszczalnego czasu pracy ustalanego dla danego typu aparatu oddechowego z jednoczesnym zachowaniem niezbędnej rezerwy czasu działania ochronnego; w przypadku bardzo długiego dojścia obowiązuje zasada pozostawienia minimum takiego zapasu powietrza jaki zużyty był na dojście do miejsca pożaru tzn. że po dojściu należy odczytać na manometrze wielkość spadku ciśnienia. w przypadkach trudnych warunków pracy zmniejszyć w odpowiednim stopniu dopuszczalny czas przebywania osób w obszarze zagrożonym,

posługiwać się wcześniej ustalonymi umownymi znakami sygnalizacyjnymi. posługiwać się wcześniej ustalonymi umownymi znakami sygnalizacyjnymi. Każda osoba pracująca w pomieszczeniach zadymionych powinna być wyposażona w sprawnie działający sprzęt oświetleniowy i inny odpowiedni do warunków akcji. Osoby wprowadzane do pomieszczeń zadymionych, piwnic, kanałów, studni, zbiorników i innych o skomplikowanym układzie lub do miejsc trudno dostępnych należy zabezpieczyć tak, aby w razie konieczności można było niezwłocznie udzielić im pomocy.

Asekuracja - 1 do 1; 2 ratowników przygotowanych do wejścia w strefę zadymioną, trzymających linki ratownicze, do których podpięci są ratownicy pracujący w strefie zadymionej; linka przeznaczona jest w razie konieczności do zapewnienia szybkiego i łatwego dojścia ratowników asekurujących do ratowników prowadzących działania lub też dojścia ratowników do wyjścia ze strefy zadymionej, Asekuracja - 1 do 1; 2 ratowników przygotowanych do wejścia w strefę zadymioną, trzymających linki ratownicze, do których podpięci są ratownicy pracujący w strefie zadymionej; linka przeznaczona jest w razie konieczności do zapewnienia szybkiego i łatwego dojścia ratowników asekurujących do ratowników prowadzących działania lub też dojścia ratowników do wyjścia ze strefy zadymionej, W pomieszczeniach zadymionych lub o słabej widoczności należy posuwać się rzędem, poruszać się wzdłuż ścian, tak aby nie stracić orientacji;

jeśli szukamy miejsca pożaru wówczas zewnętrzną częścią gołej dłoni dotykamy ścian i sprawdzamy ich temperaturę - jeśli nie dysponujemy sprzętem do pomiaru temperatury jeśli szukamy miejsca pożaru wówczas zewnętrzną częścią gołej dłoni dotykamy ścian i sprawdzamy ich temperaturę - jeśli nie dysponujemy sprzętem do pomiaru temperatury dowódca powinien badać przed sobą drogę, obecność przeszkód i miejsc niebezpiecznych, sygnalizować oraz ostrzegać o niebezpieczeń- stwach.

Przerwanie pracy i wyjście roty ze strefy zagazowanej, zadymionej, poza rozkazem właściwego dowódcy, może nastąpić w szczególności w razie: Przerwanie pracy i wyjście roty ze strefy zagazowanej, zadymionej, poza rozkazem właściwego dowódcy, może nastąpić w szczególności w razie: wystąpienia złego samopoczucia u uczestników akcji, stwierdzenia uszkodzeń izolacyjnego sprzętu ochrony dróg oddechowych, stwierdzenia naruszenia rezerwy tlenu lub powietrza niezbędnego na czas powrotu, zaistnienia niebezpieczeństwa zagrażającego życiu lub zdrowiu ratowników.

Stosując izolacyjny sprzęt ochrony dróg oddechowych, należy: Stosując izolacyjny sprzęt ochrony dróg oddechowych, należy: zachować szczególną karność, spokój i opanowanie, używać sprzęt tylko na wyraźny rozkaz dowódcy, zakładać i zdejmować maski wyłącznie na zewnątrz pomieszczeń, w atmosferze nie zanieczyszczonej substancjami szkodliwymi, a jednocześnie w miejscach położonych jak najbliżej obszaru, na którym prowadzona jest akcja ratownicza. Przed założeniem maski osoby posiadające ruchome protezy zębowe obowiązane są je wyjąć z jamy ustnej.

Osoby noszące brody i bokobrody oraz długie włosy, a także nie przestrzegające bieżącego golenia zarostu twarzy nie mogą brać udziału w działaniach ratowniczych prowadzonych wewnątrz obiektów oraz w przypadkach stwierdzenia lub podejrzenia obecności lotnych substancji toksycznych. Osoby noszące brody i bokobrody oraz długie włosy, a także nie przestrzegające bieżącego golenia zarostu twarzy nie mogą brać udziału w działaniach ratowniczych prowadzonych wewnątrz obiektów oraz w przypadkach stwierdzenia lub podejrzenia obecności lotnych substancji toksycznych.

Gdy sytuacja nie pozwala na zwłokę ze względu na konieczność ratowania ludzi, a stężenie dymów jest nieznaczne, w praktyce dopuszcza się wprowadzanie do pomieszczeń zadymionych osób nie zabezpieczonych izolacyjnym sprzętem ochrony dróg oddechowych, wykonując to w następujący sposób: Gdy sytuacja nie pozwala na zwłokę ze względu na konieczność ratowania ludzi, a stężenie dymów jest nieznaczne, w praktyce dopuszcza się wprowadzanie do pomieszczeń zadymionych osób nie zabezpieczonych izolacyjnym sprzętem ochrony dróg oddechowych, wykonując to w następujący sposób: tylko osoby, które same się zgłosiły, prowadzona jest szybka ewakuacja bez przeszukania, jak najszybciej oddymić i przewietrzyć pomieszczenia, posuwać się w pozycji schylonej ku podłodze (posadzce), jeżeli dym unosi się ku górze.

Czynności po użyciu Odkręcić i wymienić butlę, sprawdzając stan uszczelnień Sprawdzenie i przygotowanie uprzęży Oględziny zewnętrzne aparatu Sprawdzić funkcjonowanie aparatu na urządzeniach do testowania aparatów

Zakładanie, sprawdzanie i zdejmowanie maski:

Zakładanie maski:

Zdejmowanie maski

Konserwacja maski Zabrudzoną maskę należy umyć w ciepłej wodzie z dodatkiem detergentu – po każdym użyciu lub co pół roku Wysuszyć w temperaturze normalnej, bez kontaktu z promieniami słonecznymi Szybę maski przetrzeć płynem odtłuszczającym Jeśli to konieczne zdemontować zawory maski oraz półmaskę – oczyścić gniazda zaworów, wnętrze półmaski Przeprowadzić dezynfekcję maski – po każdym użyciu lub raz w roku

Konserwacja maski Sprawdzić szczelność maski – po każdym użyciu lub co pół roku Dyski zaworów należy wymieniać co 2 lata Pierścień uszczelniający przyłącze należy wymieniać co 2 lata Membranę foniczną należy wymieniać co 6 lat

Konserwacja masek