🗊Презентация Terroryzm międzynarodowy

TERRORYZM MIĘDZYNARODOWY

Terroryzm międzynarodowy Pojęcie i istota terroryzmu. Ewolucja i typy organizacji terrorystycznych. Aspekt motywacyjny terroryzmu. Klasyczne i fundamentalistyczne organizacje terrorystyczne. Zmiany charakteru i struktury organizacyjnej grup terrorystycznych. Czynniki wpływające na rozwój terroryzmu w dłuższej perspektywie czasowej.

Wielość definicji wynika z faktu, że po pierwsze poszczególne państwa w inny sposób postrzegają aktywność określonych organizacji. Dla przykładu dla państw arabskich Palestyńczycy i Czeczeni pozostają „bojownikami o wolność”, podczas gdy dla państw, na których terenie dokonują zamachów (Izrael i Rosja) oraz Zachodu są „terrorystami”. Drugi problem to finansowanie przez niektóre kraje działalności organizacji terrorystycznych. Dla Iranu i Syrii Hezbollah (Partia Boga dokonująca zamachów na terenie Izraela, mająca bazy w Libanie) nie stanowi tego typu podmiotu. Po trzecie zaś wyróżnia się wiele rodzajów terroryzmu.

Terroryzm przez dziesięciolecia ulegał głębokim zmianom. Generalnie można mówić o 4 falach terroryzmu: I fala rozpoczęła się wraz z głębokimi przemianami w Rosji w 1880 r., a potem rozprzestrzeniła się w Europie, przede wszystkim na Bałkanach, II fala wezbrała po I wojnie światowej i wygasła dopiero dwie dekady po II wojnie światowej. Wiązała się z aktywnością narodowowyzwoleńczą i powstawaniem nowych państw, III fala pojawiła się w latach 60. XX w., czerpiąc swą moc m.in. z wojny w Wietnamie, wreszcie IV fala wezbrała w 1979 r. i trwa po dziś dzień. Charakteryzuje się przede wszystkim międzynarodowym powiązaniem grup terrorystycznych, a jej kulminacją były zamachy 11 IX 2001 r.

Typologia terroryzmu. 1. kryterium podmiotowe: t. niepaństwowy, t. sponsorowany przez państwo, t. państwowy; 2. Kryterium przedmiotowe: t. selektywny, t. nieselektywny, t. ekonomiczny; 3. kryterium zasięgu przestrzennego: t. wewnętrzny, t. międzynarodowy, t. wewnętrzny sponsorowany międzynarodowo;

4. kryterium metod walki terrorystycznej: t. klasyczny, superterroryzm, cyberterroryzm; 5. kryterium motywacji i celów politycznych: t. nacjonalistyczny, t. religijny, t. nacjonalistyczno-religijny, t. „czystej ideologii”: - lewacki, - skrajnej prawicy, t. parapolityczny: - ekoterroryzm, - t. antyaborcyjny, - obrońców praw zwierząt (animalterroryzm).

Aspekt motywacyjny terroryzmu. religijna motywacja: Pierwsze ugrupowania o zasięgu międzynarodowym jednoznacznie religijne pojawiły się w 1980 r. Spośród ugrupowań terrorystycznych motywowanych religia bez wątpienia największe wyzwanie dla bezpieczeństwa międzynarodowego, a zwłaszcza dla stabilności państw stanowi terroryzm radykalnych grup islamskich. Wśród głównych przyczyn rozwoju terroryzmu islamskiego wymienia się dwie grupy czynników: - przemiany i zjawiska społeczno-ekonomiczne, - ciąg wydarzeń politycznych na Bliskim Wschodzie, zapoczątkowany zwycięstwem rewolucji islamskiej w Iranie.

Madryt, luty 2005 motywacja etnonacjonalistyczna i separatystyczna: Jej istota polega na usprawiedliwianiu aktywności terrorystycznej dążeniami określonej grupy narodowej lub etnicznej do politycznego usamodzielnienia się i uzyskania niepodległości względnie zwiększenia autonomii.

Czynniki wpływające na rozwój terroryzmu w dłuższej perspektywie czasowej rozwój nacjonalizmów, rozwój ruchów fundamentalistycznych, ekoterroryzm, destabilizacja polityczna. Wszelka destabilizacja polityczna może sprzyjać rozwojowi ruchów terrorystycznych, często wspieranych przez rządy różnych państw. Terroryzm jest stosunkowo tanim i skutecznym sposobem na dywersję za linią frontu i destabilizację społeczną w państwie.