🗊Презентация Аллергия – иммундық жауабының үлгісі

Аллергияның шығу себептері: Үй-шаруашылығының, өндірістің, ауыл шаруашылығының химикаттануы; Дәрілік заттар спектрының көбеюі; Иммундық алдын алу масштабының үлкендігі; Жануар белогын көп пайдалану.

Аллергия келесі факторлардың әсерінен пайда болады: Инфекциялық аурумен ауырғандар; Бауыр, бүйрек, ұйқы безінің соматикалық аурулары; Гормональды дисбаланс; Салауатсыз өмір салты; Жұмыста және үйде жағымсыз факторлардың әсері; Иммундық жүйесін жоятын дәрілік препараттарды қабылдау; Радиация; Белоктық ашығу және белок алмасуының бұзылысы.

Аллергендер Аллергендер – бұл химиялық заттар ағзаға түскен кезде оларға сенсибилизация шақырады. Екі үлкен топқа бөлінеді: экзоаллергендер және эндоаллергендер. Экзоаллергендер бөлінеді: Ағзаға ену механизміне байланысты: а) қатынасты (тері арқылы) б) ингаляторлы (тыныс алу жолымен) с) алиментарлы (ЖКТ арқылы) д) парентералды (қан арқылы) Шығу тегі бойынша: а) үй-шаруашылығы (шаң — тозаң, әсіресе мақта) б) эпидермалды (эпителий, мамық, жүн, қайызғақ) в) тозаңды (тозаң) г) химиялық заттар (100 000 көп, лак, бояу, еріткіштер, косметика) д) дәрілік аллергендер (антибиотиктер, вакциналар, анальгетиктер) е) тағамдық (жұмыртқа ақуызы, балық, қызыл-сары дағы бар жемістер). Эндоаллергендер ағзада бұзылысқа ұшыраған факторлардың әсерінен шығады (комплекстің түзілуі антиген табиғатынан емес басқа заттан торшаның өз тәнінен «аллергия жарыққа» және т.б.).

Аллергиялық аурудың алдын-алу Аллергиялық аурулардың патогенезінде аллергиялық қабыну негізгі рөл атқарады. Аса нәтижелі емге арнайы гипосенсибилизация – вакцинотерапия жатады. Бірақ бұл ем аурудың қозған кезінде қолданылмайды. Сонымен бірге гипосенсибилизацияны жүргізуге көп қайшылықтар бар және антиген табылмаған жағдайда тағайындалмайды. Псевдоаллергиялық реакцияларда вакцинотерапия нәтижесіз. Сондықтан аллергиялық ауруларды басқа әдістермен жақсы емдеуге болады. Көптеген дәрілердің емдік нәтижесі торша ішіндегі циклді аденозинмонофосфатқа (ЦАМФ) және циклді гуанозин- монофосфатқа (ЦГМФ) әсер етумен жүреді. Торшалардың аллергенге төзімділігін көтеру торша ішіндегі ЦАМФ -тың қорын көбейтумен және ЦГМФ-тың қорын азайтумен жүргізіледі.

Аллергоздардың барлық емдеу тәсілдерін үшке бөледі: симптоматикалық емдеу әдістері, патогенетикалық әдістер, спецификалық гипосенсибилизация – вакцинотерапия. Аллергоздардың барлық емдеу тәсілдерін үшке бөледі: симптоматикалық емдеу әдістері, патогенетикалық әдістер, спецификалық гипосенсибилизация – вакцинотерапия. Симптоматикалық емдеуді аурудың қозған кезінде тағайындайды. Аллергиялық қабынудың патофизиологиялық (клиникасы) көріністеріне бағытталады. Патогенетикалық емдеу әдістері аллергиялық қабынудың негізгі патогенезінің иммунологиялық немесе патохимиялық фазасына бағытталады. Бұл емдер аурудың қозған кезінде (емдеу үшін) және ремиссия кезінде (профилактика үшін) тағайындалады. Арнайы емдеу жүргізілмеген жағдайда негізгі нәтижелі ем болып саналады. Көбінесе жоғарғы жүйке және эндокрин жүйесінің қалыпқа келтіретін, ағзаның арнайы емес реактивтігін төмендететін дәрілер жиі пайдаланылады. Арнайы емдеу әдістері аллергиялық қабынудың иммунологиялық фазасына бағытталады. Бұл емдер нәтижелі болуымен бірге ауру қоздыруы, асқынулар беруі мүмкін. Сондықтан иммунотерапия тек қана аллергиялық кабинеттерде жүргізіледі. Спецификалық емдеуді Ресейде 1 рет (гипосенсибилизацияны) А.М. Безредко (1911) қолданған. А.Д. Адоның сөзімен-аллергиялық аурулардың спецификалық гипосенсибилизациясының емдеу негізгі иммунологиялық механизм мен аллергендерді блокадаға ұшырататын антиденелердің (IgG) түзілуі. Гипосенсибилизацияның механизмдері: — блокада беретін антиденелердің түзілуі (IgG) — реагендердің синтезінің азаюы (IgЕ) — қан нейтрофилдерінің фагоцитозының күшеюі — иммунды комплекстердің көбеюі — нысана — торшалардың антигенге жауабы төмендейді — Т-супрессордың белсенділігінің жеткіліксіздігінің қалыпқа келуі.

Арнайы емдеу әдістері Арнайы емдеу әдістері аллергиялық қабынудың иммунологиялық фазасына бағытталады. Бұл емдер нәтижелі болуымен бірге ауру қоздыруы, асқынулар беруі мүмкін. Сондықтан иммунотерапия тек қана аллергиялық кабинеттерде жүргізіледі. Патогенетикалық емдеу дәрілері. Бұл ем аллергиялық қабынудың көптеген патогенетикалық механизмдерінің біріне әсер етумен жүргізіледі. Антимедиаторлық әсерлі дәрілер. Аллергиялық реакциялар биологиялық белсенді заттардың шығуымен жүреді, көптеген медиаторлардың ішінде ең негізгісі гистамин. Бұған қарсы дәрілерді антигистаминдік препараттар дейді. Олардың саны 150-ден артық. Бұлардың бәрінің ағзадағы торшалардың гистамин рецепторларына туыстығы бар. Гистамин антагонистері болып саналып, «шок» мүшенің Н. рецепторларына байланысып гистаминнің және басқа медиаторлардың торшаға әсер етуін тоқтатады. Антигистаминдік препараттардың баяу жүретін аллергиялық реакцияға әсері жоқ және «шок» мүшенің арнайы емес гиперреактивтілігін баспайды. Дәрілерді күніне 2-3 реттен, 5 күннен ұзаққа тағайындамайды. Жиі қолданылатын препараттар - димедрол, дипразин, фенкарол, димебон, бикарфен, перитол, супрастин, тавегил, лоратиден, азеластин. Лоратиден, азеластин, диазолиннің седативті әсері нашар. Кейбір препараттар антисеротониндік (сандостен, перитол) немесе холинолитикалық (ипратрониум бромид, азатадин) белсенділікке ие. Кейінгі жылдары баяу реакция беретін субстанциясына қарсы әсері бар (диатилкарбамазин паомат) препараттар шықты. Антимедиаторлы препараттардың емдік әсері 30-70%, қанағаттанарлық. Аурудың қозуы 3-4 күн емдеуден соң басылып 1-2 айға дейін сақталады.