🗊Презентация Паркинсон ауруы

Тақырыбы:Паркинсон ауруы Тобы:Ф2к Дайындаған:Айдарбек А.Д. Тексерген:Турсунбаеа А.А.

Жоспары Жоспары Паркинсон ауруы жайлы түсінік Эпидемиологиясы Этиологиясы Патогенезі Клиникалық көрінісі Емі Пайдаланылған әдебиеттер тізімі

Паркинсон ауруы -қимыл қозғалыстың баяулауымен, бұлшықет ригидтілігімен және тыныштықтағы тремор (діріл) көрінедін жүйке жүйесінің дегенеративті ауруларының бірі.

Этиологиясы: Этиологиясы: Тұқым қуалаушылық, аутосомды доминантты түрде кездеседі. Жүйке жүйесінің жедел және созылмалы инфекциясынан кейін пайда болуы мүмкін (мысалы кенелік немесе басқа энцефалиттер) Ми қанайналымының жедел және созылмалы бұзылыстары. Жүйке жүйесінің травмасы немесе ісіктері (обыр). Сонымен қатар паркинсонизм кейбір дәрілерді ұзақ тоқтатпай қабылдаудан пайда болуы мүмкін. Оған фенотиазинді топтағы дәрілер (аминазин, трифтазин), метилдофа, кейбір наркотикалық заттар жатады.

Патогенезі: Негізгі патогенетикалық звено, экстрапиримидті жүйедегі дофамин алмасудың бұзылуы.  Дофамин бұл қозғалыс актілеріне көмекші және медиаторлы функцияны атқарады, оның негізгі түзілетін орны қара субстанция (Substantia nigra).  Қара субстанция қызметі бұзылған кезде, бас ми қыртысындағы экстрапирамидалық жүйенің және corpus striatum  жіберген сигналдарды жұлынның алдыңғы мүйізіне жетпейді. Сонымен қатар, сол уақытта жұлын алдыңғы мүйізіне бозғылт дене (pallidum) және қара субстанцияның ингибирлеуші импульстері келіп тұрады.  Нәтижесінде жұлындағы альфа және гамма мотонейрондар циркуляциясы белсеніп,  альфа белсенділігі басым бола бастайды. Бұл экстрапирамидалық ригиттілікті тудырады.

Клиникалық көрінісі Клиникалық көрінісі Брадикинезия (баяу қимылдауы) Бұлшықет  ригидтілігі Тыныштық жағдайда ретті стереотипті тремор Пропульсия, ретропульсия, латеропульсия Ауалы жастық симптомы Қарсыласу феномені Қуыршақ жүрісі Бір қалыпты баяу сөйлеу Жазудың өзгеруі микрография Гипомимия

Діріл(тремор)- Паркинсонизмге тән көріністердің бірі. Әрдайым болатын, ретсіз, санамен реттелуге бағынбайтын, қол, бет бұлшықетінің, бас және төменгі жақтың, тілдің тыныштық кезінде дірілдеуімен көрінеді. Тремор жүру кезінде және басқа да белсенді қозғалыс кезінде жоғалады. Діріл жиілігі 4-6 рет секундына. Дірілдеу мазасыздану, уайымдау кезінде күшейе түсіп, бірақ ұйқы кезінде жоғалады. Діріл(тремор)- Паркинсонизмге тән көріністердің бірі. Әрдайым болатын, ретсіз, санамен реттелуге бағынбайтын, қол, бет бұлшықетінің, бас және төменгі жақтың, тілдің тыныштық кезінде дірілдеуімен көрінеді. Тремор жүру кезінде және басқа да белсенді қозғалыс кезінде жоғалады. Діріл жиілігі 4-6 рет секундына. Дірілдеу мазасыздану, уайымдау кезінде күшейе түсіп, бірақ ұйқы кезінде жоғалады.

Гипокинезия — спонтанды қозғалыс белсенділігінің төмендеуі.Науқас сағаттап қозғалыссыз отырып қалуы мүмкін. Жалпы байлану тән. Активті қозғалыстардың біраз уақыттан кейін созылыңқы болуы— брадикинезия. Науқас кішкентай қадамдар жасайды,тобықтары бір біріне параллельді орналасады — қуыршақ жүрісі. Беті маскатәрізді (амимия), қарауы мұздатылған, кейде жыпылықтау байқалады. Күлу,жылау гримасасы кеш басталып кеш қайтады. Паркинсон ауруына « манекен позасы » тән. Гипокинезия — спонтанды қозғалыс белсенділігінің төмендеуі.Науқас сағаттап қозғалыссыз отырып қалуы мүмкін. Жалпы байлану тән. Активті қозғалыстардың біраз уақыттан кейін созылыңқы болуы— брадикинезия. Науқас кішкентай қадамдар жасайды,тобықтары бір біріне параллельді орналасады — қуыршақ жүрісі. Беті маскатәрізді (амимия), қарауы мұздатылған, кейде жыпылықтау байқалады. Күлу,жылау гримасасы кеш басталып кеш қайтады. Паркинсон ауруына « манекен позасы » тән. Сөйлеу қабілеті төмендеген,монотонды. Микрография болады. Бұлшықет тонусын зерттегенде бұлшықет антогоноисттердің тонусы жоғарылағандықтан қарсыласу байқалады. Мысалы, жастықсыз жатқан науқастың басын қолымызбен көтеріп ұстап тұрып, бірден жіберіп қалсақ, бас төсекке өте баяу түрде түседі. Мұны «ауалы жастық феномені»  деп  (феномен воображаемой подушки) деп атайды..