🗊Презентация Okultyzm i magia

Najogólniej termin okultyzmu (łac. ocultus - tajemny, ukryty) określa się wiarę w tajemne moce i uprawianie tajemnych nauk.

Centralnym aspektem okultyzmu jest magia, która korzystając z pomocy duchów (spirytyzm) uprawia wróżbiarstwo czy uzdrowicielstwo. Zaś siłą napędową magii jest demonologia czyli satanizm. Centralnym aspektem okultyzmu jest magia, która korzystając z pomocy duchów (spirytyzm) uprawia wróżbiarstwo czy uzdrowicielstwo. Zaś siłą napędową magii jest demonologia czyli satanizm. Jest to więc wszystko tak ściśle ze sobą sprzężone, iż trudno poszczególne elementy od siebie oddzielić.

Magia jest jednym z czterech wymiarów okultyzmu, w których mamy do czynienia ze zjawiskami nadprzyrodzonymi i paranormalnymi, ale należy je jednoznacznie oddzielić od zjawisk nadprzyrodzonych, czy charyzmatycznych mających związek z chrześcijaństwem.

Co to jest magia? Pojęcie magii definiuje się jako świadome działanie na odległość przy pomocy woli, rozumu i czucia na ukryte siły przyrody. Do tego celu wykorzystuje się specjalne obrzędy i zaklęcia, które pozwolą osiągnąć panowanie nad żywiołami czy ludźmi. Inaczej mówiąc chodzi o zdobycie władzy nad mocą stanowiącą o jedności wszechświata. Do podstawowych form magii zalicza się: powodowanie czyjejś choroby lub uzdrowienia; magię miłości lub nienawiści; magię prześladowczą lub obronną; rzucanie i odwoływanie zaklęć; magię śmierci.

Rodzaje magii Magia biała (dobroczynna) Magia czarna – (niszczycielska)

Magia biała Magia biała jest praktykowana zazwyczaj dla osiągnięcia dobrego celu, czasami niesie pomoc ludziom i światu w ogóle. Nie oznacza, że wszystko co jest robione w obrębie tejże magii jest dobre i dopuszczalne od strony wiary chrześcijańskiej. Jeżeli rzecz będzie dotyczyć wykonywania niezwykłych sztuczek, ale z pomocą naturalnych metod jak np.: kuglarstwo czy iluzja, to będzie to zupełnie nieszkodliwe. Inaczej jest w przypadku, gdy magię białą stosuje się w celu uzdrawiania, “naprawiania” miłości czy poprawiania sytuacji finansowej, wykorzystując jako wzmocnienia amulety, fetysze, talizmany czy układanie kart. Jest to zabobon, który jak mówi Katechizm Kościoła Katolickiego “jest wypaczeniem postawy religijnej oraz praktyk, jakie ona nakłada”. Uważa się nawet, że uprawianie tego rodzaju magii nie tylko przeciwstawia się samej wierze, ale również jest niebezpieczny dla osobowości i życia moralnego.

Magia czarna Dużo bardziej groźna w skutkach, wręcz naganna moralnie, jest magia czarna. Jak sama nazwa wskazuje nawiązuje do ciemnej strony ludzkiego charakteru i “księcia ciemności”. Jest ona wykorzystywana do egoistycznych czy wręcz niegodziwych celów. Magia czarna jest poważnym wykroczeniem przeciwko pierwszemu przykazaniu, a więc grzechem ciężkim. Ludzie parający się tego typu magią pośrednio lub bezpośrednio zwracają się do mocy diabelskich czy wręcz stają się “sługami szatana”, tylko po to, aby powodować złowrogie czyny jak: choroby, śmierć, nieszczęścia. W ten sposób osiągają dla siebie korzyści osobiste, zaszczyty czy bogactwa. Rytuały, za pomocą których próbuje się wywołać zło mają czysto satanistyczny charakter i odbywają się głównie na tzw. czarnych mszach.

Do okultyzmu obok magii zalicza się: - wróżbiarstwo czyli przepowiadanie przyszłości - spirytyzm - medycynę okultystyczną i magiczną (świadome lub nieświadome użycie złych mocy w celu leczenia)

Stanowisko Kościoła Biblia wyraźnie zabrania praktyk okultystycznych, o czym świadczą chociażby wybrane fragmenty Starego Testamentu: “Nie będziecie uprawiać czarów” (Kpł. 19,26) lub “Ja, Pan, tylko Ja istnieję i poza mną nie ma żadnego zbawcy” (Iz 43,11). Od magii zdecydowanie odcinali się Ojcowie Kościoła, poszczególne Sobory, a także teologowie chrześcijańscy uważając to za sztukę szatańską.