🗊Презентация Созылмалы гломерулонефрит

Тақырыбы: Созылмалы гломерулонефрит Қабылдаған: Асқамбай К Орындаған: Жамал А Тобы: ЖМ-416 Қ.А.Яссауи атындағы халықаралық қазақ-түрік университеті

Созылмалы гломерулонефрит Шумақтардың, түтікшелердің, интерстицийлік тіннің иммундық қабынуымен сипатталатын, біртіндеп нефросклероз бен бүйрек шамасыздығына әкеліп соқтыратын бүйректің диффузды созылмалы ауруы. Бұл гломерунефриттің ең жиі кездесетін түрі, 10-20% жедел гломерулонефриттен кейін пайда болады, қалған жағдайларда байқаусыз басталып, біртіндеп өрістейді.

Созылмалы гломерулонефрит- нефротикалық, нефриттік, және зәр өзгерістері синндромы( гематурия, протейнурия) белгілерімен көрінетін созылмалы бүйректің қабыну ауруы. Артериялық қысымның жоғарлауымен, бүйрек қызметінің ( концентрациялау, фильтрация) нашарлауымен созылмалы бүйрек жетіспеушілігіне соқтыратын ауру. Созылмалы гломерулонефрит- нефротикалық, нефриттік, және зәр өзгерістері синндромы( гематурия, протейнурия) белгілерімен көрінетін созылмалы бүйректің қабыну ауруы. Артериялық қысымның жоғарлауымен, бүйрек қызметінің ( концентрациялау, фильтрация) нашарлауымен созылмалы бүйрек жетіспеушілігіне соқтыратын ауру.

Этиологиясы. Созылмалы гломерулонефриттің дамуында соңғы кезде екі басты факторға көңіл бөлінген: біріншіден – организмде ұзақ сақталатын вирустарға, мәселен гепатиттің, герпестің вирустарына; екіншіден – дәрмектік және химиялық заттардың әсеріне.

Гломерулонефриттің дамуында екі механизм жатыр: Қанда антиген-антидене комплексінің түзілуі; Бүйректің зақымдалуына жауап ретінде бүйрекке қарсы аутоантиденелердің түзілуі.

Патогенезі. Созылмалы гломерулонефриттің басты даму механизмі – бүйрек шумақтарында иммундық комплекстердің жиналуы. Морфологиялық зерттеуде иммундық комплекстердің мезангийде, базальдік мембрананың эпителийге қараған бетінде түйінделіп жиналуы анықталады. Аурудың патогенезі аллергиялық- бүйрек шумақтарының капиллярларына антиген-антидене комплексі жабысады. Бүйректің көлемі шамалы ғана зақымдалады. Шумақтардың ұлғаюы мен оның гиперемиясы анықталады. дамуының басты механизмі- бүйрек шумақтарында иммундық комплекстердің жиналуы. Иммундық комплекстер сырттан келіп шөгеді немесе шумақтарда жергілікті түзіледі

Клиникалық тұрғыдан созылмалы гломерулонефриттің: Клиникалық тұрғыдан созылмалы гломерулонефриттің: Латентті Нефротикалық Гипертониялық Аралас Гематуриялық түрлерін айырады.

Латентті гломерулонефрит – нефртитің бұл түрінің екі сатысын айырады (бүркемелі және клиникалық белгілерінің көрінуі). Латентті гломерулонефрит – нефртитің бұл түрінің екі сатысын айырады (бүркемелі және клиникалық белгілерінің көрінуі). Көбіне (80%) жедел нефриттік синдромнан басталады, қалған жағдайда бастамасы байқаусыз. Бүркемелі сатысында зәр синдромы (протеинурия + микрогематурия) байқалады, гипертония мен ісіну болмайды. Клиникалық белгілердің айқын көріну сатысында ісіну, гипертония синдромдары пайда болады. Гипертониялық гломерулонефрит - созылмалы гломерулонефриттің 20% құрайды. Зәрдегі өзгерістер минимальді, протеинурия 1 г/тәул. аспайды, эритроцитурия болмашы. Клиникалық белгілердің айқын көріну сатысында ісіну, гипертония синдромдары пайда болады.

Көріністегі басты белгі – сол қарыншаның гипертрофиясымен, көз түбінің өзгерісімен жүретін аотериялық гипертензия. Алғашқы кездерде артериялық гипертензия тұрақсыз, кейін тұрақтыға айналады. Бүйректің шамасыздығы дамыған кезде, науқастардың 23%-да гипертония биіктеп, қатерліге айналады. Науқастардың басым көпшілігі жас болуынан артериялық гипертензияның асқынулары (инсульт, миокард инфаркты) сирек кездеседі,көбіне сол қарыншаның шамасыздығы байқалады. Көріністегі басты белгі – сол қарыншаның гипертрофиясымен, көз түбінің өзгерісімен жүретін аотериялық гипертензия. Алғашқы кездерде артериялық гипертензия тұрақсыз, кейін тұрақтыға айналады. Бүйректің шамасыздығы дамыған кезде, науқастардың 23%-да гипертония биіктеп, қатерліге айналады. Науқастардың басым көпшілігі жас болуынан артериялық гипертензияның асқынулары (инсульт, миокард инфаркты) сирек кездеседі,көбіне сол қарыншаның шамасыздығы байқалады.

Нефротикалық гломерулонефрит - созылмалы гломерулонефритпен сырқаттанатындардың 20%-да кездеседі. Көрінісінде басты орын алатын – нефротикалық синдром: протеинурия, тұрақты ісіну, диурездің азаюы, гипоальбуминемия, гиперхолестеринемия, гиповолемия. Нефротикалық гломерулонефрит - созылмалы гломерулонефритпен сырқаттанатындардың 20%-да кездеседі. Көрінісінде басты орын алатын – нефротикалық синдром: протеинурия, тұрақты ісіну, диурездің азаюы, гипоальбуминемия, гиперхолестеринемия, гиповолемия. Нефротикалық синдром аурудың басталу кезінен болады немесе латентті келе жатқан нефритке біраз жылдардан кейін қосылады.

Гематуриялық гломерулонефрит - созылмалы гломерулонефриттің 6-10% құрайды. Көрінісінің ерекшелігі – гематурияның үнемі сақталуы және оқта-текте макрогематурия эпизодтарының болып тұруы; ісіну мен гипертония болмайды. Гематуриялық нефриттің жеке түрінің бірі – Берже ауруы немесе IgA – нефропатия көбіне респирациялық инфекциялардан кейін пайда болады. Гематуриялық гломерулонефрит - созылмалы гломерулонефриттің 6-10% құрайды. Көрінісінің ерекшелігі – гематурияның үнемі сақталуы және оқта-текте макрогематурия эпизодтарының болып тұруы; ісіну мен гипертония болмайды. Гематуриялық нефриттің жеке түрінің бірі – Берже ауруы немесе IgA – нефропатия көбіне респирациялық инфекциялардан кейін пайда болады.

Аралас гломерулонефрит – нефротикалық және гипертониялық синдромдардың қосарлануымен сипатталады. Бұл нефриттің классикалық түрі. Аралас гломерулонефрит науқастардың 10%-да байқалады. Аралас гломерулонефрит – нефротикалық және гипертониялық синдромдардың қосарлануымен сипатталады. Бұл нефриттің классикалық түрі. Аралас гломерулонефрит науқастардың 10%-да байқалады.

Созылмалы гломерулонефриттің морфологиялық жіктемесі: Созылмалы гломерулонефриттің морфологиялық жіктемесі: І) Жарықты микроскопияда шумақтардың минималды өзгерістері немесе өзгерістердің жоқтығы. 1 Өзгерістері минималды гломерулонефрит 2 Базальдік мембрананың жұқаруымен жүретін бүйректің аурулары ІІ) Шумақтардың диффузды зақымдануы 1)Мемранозды гломерулонефрит 2)Мемранозды-пролиферативті гломерулонефрит а)тип І –субэндотелийлік депозиттер; в)тип ІІ-мембранатың ішіндегі тығыз депозиттер 3) Диффузды мезангиопролиферативті гломерулонефрит а)IgA-мен мезангиальдік депозиттер b)IgA-сыз мезангиальдік депозиттер

ІІІ)Шумақтардың ошақты зақымдануы ІІІ)Шумақтардың ошақты зақымдануы Ошақты жане сегментарлы гломерулосклероз жане гиалиноз Ошақты жане сегментарлы пролиферативті гломерулонефрит а)мезангиальді IgA-мен б)мезангиальді IgA-сыз

Фокальды-сегментарлы гломерулосклероз ФСГС- біріншілік(идиопатиялық) және екіншілік(басқа аурулар фонында) дамиды. Морфологиясында болатын негізгі өзгерістер: склероз, ошақты түрде гиалиноз. Клиникасы балаларда нефротикалық синдроммен білінеді. Протеинурия мен гематурия балады. АГ кешірек дамиды.

Мембранозды гломерулонефрит Балаларда сирек кездеседі- 5% шамасында. Көбінесе екіншілік ГН түрінде яғни гпатит В, жүйелі аурулар себебінен болады. Патогенезі циркуляциядағы емес, жергілікті иммунды комплекстердің (Iq G,C3) құрылуы арқылы дамиды. Көрінісі протеинуриямен, гематуриямен көрінеді.

IgA – ГН. Берже ауруы IgA – созылмалы ГН тің ең жиі түрі. Ерекшелігі балалық шақта басталып бүйрек қызметі ұзаққа дейін бұзылмайды. Көрінісі протеинуриямен, гематуриямен, АГ мен көрінеді. Шығу себебі респираторлық ауруларда кейін дамиды. Патогенезі: Мезанглийде IgA- депозиттері табылады. Шумақта ошақты не диффузды мезангий пролиферациясы болады. IgA депозиттері осы ауруға тән белгі. Клиникалық белгісі: макро, микрогематурия, протеинурия , сирек нефриттік синдром болуы мүмкін. Балалардағы негізгі көрініс гематуриямен көрінеді. Диагнозы: Шенлей-Генох ауруының белгілері: тері, іш, буын синдромы. IgG C3 депозиттерінің болуы.

Диагностикасы. Зәрдің өзгерісі, гипертония, ісіну және нефротикалық синдром болса, гломерулонефриттің диагностикасы қиын емес, бірақ оның түрін (жедел, жеделдеу немесе созылмалы) айыру үшін биопсия жасалады.

Емі. Емнің негізгі мақсаттары: гломерулонефриттің өрістеуін тоқтату, ең кемінде баяулату; бүйрек зақымдауын қайтаруға тырысу. Емдік дәм. Диетаның құрамын нефриттің клиникалық ерекшелігіне сәйкес келтіреді. Витаминдерге бай, калориялық құнарлығы жеткілікті тағамдарды қолданады.

Патогенездік ем. глюкокортикоидтармен емдеу; цитостатиктермен емдеу; шумақішілік микроциркуляцияны жақсарту; стероидтық емес қабынуға қарсы дәрмектер; плазмаферез

Глюкокортикоидты ем Н.А.Мухин мен Е.Тараева бойынша преднизолонның тәулігіне 1 мг/кг-нан 2 ай қабылдау тиімді болып саналады. М.Ратнер мен С.Бирюков бойынша преднизолонның тәуліктік дозасы 60-80 мг. Емдеу уақыты 4 апта-6 ай. Емді тәулігіне 10-20 мг-нан бастайды. 4-6 күні дәрі мөлшерін оптимальді дәрежеге көтереді. Осы мөлшерде ем 3-4 апта жүргізіледі. Сонан соң әр 2-3 күн сайын 2,5-5 мг азайтып отырамыз. Емдеу курсын 3-6-12 айда қайталаймыз. Үдемелі кезінде пульс-терапия жүргіземіз. Метилпреднозолонның 1000 мг/тәул. 3 күн көк тамырға енгіземіз. Бұл пульс-терапияны созылмалы гломерулонефриттің активті сатысында жүргізіледі. Активті сатысын тежегеннен кейін преднизалоннын пульс терапияға днейін қоданған дозасын енгіземіз.

Цитостатиктер Циклофосфамид тәулігіне 2-3мг/кг к/т,б /е. Хлорамбуцил тәулігіне 0,1-0,2 мг/кг ішке Циклоспорин тәулігіне 2,5-3,5 мг/кг ішке Азатиоприн тәулігіне 1,5-3мг/кг ішке 3 компонентті ем: Преднизалон 1-1,5 мг/кг+ гепарин 5000 ӘБ+ Ацетилсалицил қышқылы0,25-0,125 г/тәул. 4 компонентті ем: Преднизалон 25-30 мг/тәу+ Циклофосфамид тәулігіне 100-200мг/тәул к/т,б /е + гепарин 5000 ӘБ+ Дипиридамол 400мг/тәул ішке, к/т. Сонымен қоса диуретиктер қолданылады: Фуросемид, Спиронолактан.

Диетотерапия Емдәм № 7А Ас түзы 3-5 г дейін шектеледі. белокты тәулігіне 20-40 г дейін шектеу майлы тағамдарды шектеу Буға пісірілген тағамдарды пайдалану сүт өнімдерін қолдану А,С,В1,В12.К қосымша дэрументері қосылады; Сүйықтықтар 80-1000 мл дейін; Күнінен 6 рет тамақтану; Тыйым салынатындар Газдалған сусындар, пирожнилар мен кремдер, етті, балықты, қозықұйрықты сорпалар, консервілер, закускалар;

Диспансерлік бақылау: Диспансерлік бақылау: Созылмалы гломерулонефритпен ауыратын науқастар 3жыл диспансерлік бақылауда болады. 1 жылы міндетті: Жалпы қан анализі Жалпы зәр анализі 2жылы 4айда 1рет Арнайы мамандарға қаралу: стоматолог, оториноларинголог,гинеколг,уролог,окулист-1жылда 1рет Биохимиялық қан анализі жалпы аөуыз,ақуыз фракциясы,мочевина,калий,натрий,кальций,хлорид. Зәр анализ: Нечиперенко,Зимницкий бойынша. Реберг сынамасы-1жылда 2рет